ഉണ്മ
കറന്റ് പോയപ്പോൾ
കുട്ടി ചോദിച്ചു:
“അമ്മേ ഞാനെവിടെയാ?”
“എന്റൂടെണ്ട് ബാവേ..”
“ന്റമ്മ ല്യാണ്ടായേ......”
കുട്ടി നിലവിളിച്ചു
2010, ഡിസംബർ 5, ഞായറാഴ്‌ച
2010, നവംബർ 26, വെള്ളിയാഴ്‌ച
ഇല്ല; നമുക്കു തെറ്റില്ല..
അവർ സർക്കസ് കലാകാർന്മാരാണ്. കത്തിയേറാണ് അവരുടെ ഇനം.
ഒരു ബോർഡ്. അതിനുമുമ്പിൽ നെഞ്ചുവിരിച്ച് ഒരാൾ നിൽക്കും. മറ്റേയാൾ കണ്ണുകെട്ടി ആദ്യത്തെയാളുടെ
നേരെ കത്തിയെറിയും. ഓരോ ഏറിനുമുമ്പും കാണികൾ ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ചിരിക്കും. പ്രാർത്തിക്കും
കത്തി ആ മനുഷ്യന്റെ നെഞ്ചിൽ തറക്കരുതേ..
അങ്ങനെ തന്നെയാണു സംഭവിക്കുക. കത്തി അയാളുടെ നെഞ്ചിലോ ദേഹത്തോ തട്ടാതെ ബോർഡിലെ
ഇത്തിരി സ്തലത്തുപോയി തറ്യ്ക്കും. പ്രദർശനം കശ്ഴിയുമ്പോൾ കത്തിയെറിഞ്ഞ മനുഷ്യനും നെഞ്ചുവിരിച്ചു കാത്തുനിന്ന മനുഷ്യനും പരസ്പ്പരം കെട്ടിപ്പിടിക്കും. കാണികൾ ആഹ്ലാദത്തൊടെ ആരവം മുഴക്കും.
സർക്കസ് തുടരുന്നതിനിടെ നഗർത്തിൽ കലാപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു.
കൊല, കൊള്ളിവെയ്പ്... രണ്ടുമതക്കർ തമ്മിലാണ്....
ഒരുപാടാളുകൾ മരിച്ചു. ഒരുപാടു കുടുംബങ്ങൾ അനാധരായി... കെട്ടിടങ്ങൾ കത്തി; തല്ലിയുടച്ചു..
നഗരം നിശ്ചലമായി; സർക്കസ്സും..
ഒടുവിൽ, പോലീസും സർക്കാരും സാമൂഹ്യപ്രവാർത്തകരും രാഷ്ട്രീയക്കാരും മറ്റുജനങ്ങളും ചേർന്ന്
കലാപം ശമിപ്പിച്ചു. എല്ലാവർക്കും ആശ്വാസമായി; സമാധാനവും. എങ്കിലും പലരുടെയുള്ളിലും
മുറിവുകൾ ബാക്കിയായി.
സർക്കസ് വീണ്ടും പ്രദർശനമാരംഭിച്ചു.
ആവേശകരമായ കത്തിയേറ്..
കളിക്കാർ തയ്യാറായി.
ബോർഡിൽ നെഞ്ചുവിരിച്ചുനിന്നയാൾക്ക് പെട്ടെന്നോരോർമ: കൂട്ടുകാരൻ എതിർമതക്കാരനാണ്..
കത്തി കയ്യിലെടുക്കുമ്പോൾ മറ്റേയാളും ചിന്തിച്ചു: ഇവന്റെ മതക്കാർ ഞങ്ങളുടെ എത്രപേരെയാണു
കൊന്നത്... പകരം വീട്ടാൻ ഇതാ ഒരവസരം.
കണ്ണുകൾ മൂടിക്കെട്ടി അയാൾ എറിയാൻ തയ്യാറായി. കൂട്ടുകാർന്റെ നെഞ്ചുതന്നെ ലക്ഷ്യംവച്ച് അയാൾ
കത്തിയെറിഞ്ഞു.
ഒരിഞ്ചിന്റെ വ്യത്യാസം, കത്തി ബോർഡിൽ ചെന്നു തറച്ചു..!
പകയോടെ അയാൾ എറിഞ്ഞ മുഴുവൻ കത്തിയും ബോർഡിലാണു തറച്ചത്.
പ്രദർശനം കഴിഞ്ഞു. പതിവുപോലെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുമ്പോൾ കത്തിയേറുകാരൻ വിതുമ്പി. മറ്റേയാൾ
സമാധാനിപ്പിച്ചു: “നമുക്ക് കലയും പ്രതിഭയുമാണു വലുത്. അതിലൂടെയാണ് നമ്മൾ മനുഷ്യത്വം കാട്ടുന്നത്. അതിനോട് മറ്റൊന്നുവച്ചും നമുക്ക് സന്ധി ചെയ്യാനാവില്ല..”
അവർ പ്രസ്പരം പുണർന്നു.
അവർ സർക്കസ് കലാകാർന്മാരാണ്. കത്തിയേറാണ് അവരുടെ ഇനം.
ഒരു ബോർഡ്. അതിനുമുമ്പിൽ നെഞ്ചുവിരിച്ച് ഒരാൾ നിൽക്കും. മറ്റേയാൾ കണ്ണുകെട്ടി ആദ്യത്തെയാളുടെ
നേരെ കത്തിയെറിയും. ഓരോ ഏറിനുമുമ്പും കാണികൾ ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ചിരിക്കും. പ്രാർത്തിക്കും
കത്തി ആ മനുഷ്യന്റെ നെഞ്ചിൽ തറക്കരുതേ..
അങ്ങനെ തന്നെയാണു സംഭവിക്കുക. കത്തി അയാളുടെ നെഞ്ചിലോ ദേഹത്തോ തട്ടാതെ ബോർഡിലെ
ഇത്തിരി സ്തലത്തുപോയി തറ്യ്ക്കും. പ്രദർശനം കശ്ഴിയുമ്പോൾ കത്തിയെറിഞ്ഞ മനുഷ്യനും നെഞ്ചുവിരിച്ചു കാത്തുനിന്ന മനുഷ്യനും പരസ്പ്പരം കെട്ടിപ്പിടിക്കും. കാണികൾ ആഹ്ലാദത്തൊടെ ആരവം മുഴക്കും.
സർക്കസ് തുടരുന്നതിനിടെ നഗർത്തിൽ കലാപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു.
കൊല, കൊള്ളിവെയ്പ്... രണ്ടുമതക്കർ തമ്മിലാണ്....
ഒരുപാടാളുകൾ മരിച്ചു. ഒരുപാടു കുടുംബങ്ങൾ അനാധരായി... കെട്ടിടങ്ങൾ കത്തി; തല്ലിയുടച്ചു..
നഗരം നിശ്ചലമായി; സർക്കസ്സും..
ഒടുവിൽ, പോലീസും സർക്കാരും സാമൂഹ്യപ്രവാർത്തകരും രാഷ്ട്രീയക്കാരും മറ്റുജനങ്ങളും ചേർന്ന്
കലാപം ശമിപ്പിച്ചു. എല്ലാവർക്കും ആശ്വാസമായി; സമാധാനവും. എങ്കിലും പലരുടെയുള്ളിലും
മുറിവുകൾ ബാക്കിയായി.
സർക്കസ് വീണ്ടും പ്രദർശനമാരംഭിച്ചു.
ആവേശകരമായ കത്തിയേറ്..
കളിക്കാർ തയ്യാറായി.
ബോർഡിൽ നെഞ്ചുവിരിച്ചുനിന്നയാൾക്ക് പെട്ടെന്നോരോർമ: കൂട്ടുകാരൻ എതിർമതക്കാരനാണ്..
കത്തി കയ്യിലെടുക്കുമ്പോൾ മറ്റേയാളും ചിന്തിച്ചു: ഇവന്റെ മതക്കാർ ഞങ്ങളുടെ എത്രപേരെയാണു
കൊന്നത്... പകരം വീട്ടാൻ ഇതാ ഒരവസരം.
കണ്ണുകൾ മൂടിക്കെട്ടി അയാൾ എറിയാൻ തയ്യാറായി. കൂട്ടുകാർന്റെ നെഞ്ചുതന്നെ ലക്ഷ്യംവച്ച് അയാൾ
കത്തിയെറിഞ്ഞു.
ഒരിഞ്ചിന്റെ വ്യത്യാസം, കത്തി ബോർഡിൽ ചെന്നു തറച്ചു..!
പകയോടെ അയാൾ എറിഞ്ഞ മുഴുവൻ കത്തിയും ബോർഡിലാണു തറച്ചത്.
പ്രദർശനം കഴിഞ്ഞു. പതിവുപോലെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുമ്പോൾ കത്തിയേറുകാരൻ വിതുമ്പി. മറ്റേയാൾ
സമാധാനിപ്പിച്ചു: “നമുക്ക് കലയും പ്രതിഭയുമാണു വലുത്. അതിലൂടെയാണ് നമ്മൾ മനുഷ്യത്വം കാട്ടുന്നത്. അതിനോട് മറ്റൊന്നുവച്ചും നമുക്ക് സന്ധി ചെയ്യാനാവില്ല..”
അവർ പ്രസ്പരം പുണർന്നു.
2010, ഒക്‌ടോബർ 5, ചൊവ്വാഴ്ച
2010, സെപ്റ്റംബർ 1, ബുധനാഴ്‌ച
2010, ഓഗസ്റ്റ് 1, ഞായറാഴ്‌ച
വസ്ത്രം
അതൊരു വല്ലാത്ത പ്രലോഭനമായിരുന്നു.
ഒരു തുടുത്തപഴം വച്ചുനീട്ടിയാണ് സർപ്പം പ്രലോഭിപ്പിച്ചത്. നന്മതിന്മകളുടെ വ് റ്ക്ഷത്തിലെ
വിലക്കപ്പെട്ട കനി.
എന്നിട്ടും ഹവ്വ അതു ഭുജിച്ചു. ആദവും ഭുജിച്ചു. നാളിതുവരെ ആഹരിച്ച ഫലങ്ങൾക്കൊന്നുമില്ലത്ത
രുചിയും അനുഭൂതിയും.
ആദ്യത്തെ സ്വർഗീയാനുഭൂതി.
ശേഷം, ആദവും ഹൌവ്വയും നിർവ് റിതിയിൽ തളർന്നുകിടന്നു. കണ്ണടച്ചു മയങ്ങി...
ഏതൻ തോട്ടം ചന്ദ്രപ്രഭയിൽ കുലിച്ചിരുന്നു...
ആദ്യം കന്നു തുറന്നതു ആദം. അവൻ ഹൌവ്വയെ നോക്കിയാറെ....
അവളെ തട്ടിയുണർത്തി അവൻ മൊഴിഞ്ഞു:
“പ്രിയേ, നീ നഗ്നനാണ്.”
“പ്രിയനേ, നീയും നഗ്നനാണ്!“
നഗ്നതയുടെ വെളിച്ചം അവരുടെ കണ്ണിൽ കത്തി നിന്നു.
“എനിക്കു നാണമാവുന്നു.”
“എനിക്കും നാണമാവുന്നു..”
അത്തിമരത്തിലെ പച്ചയിലകൾ തുന്നിച്ചേർത്തു ആദം നഗ്നത മറച്ചു. ഹൌവ്വയും
അപ്രകാരം ചെയ്തു.
“നമ്മൾ വസ്ത്രം ധരിച്ചിരിക്കുന്നു..!“
“നമ്മൾക്ക് സംസ്ക്കാരം കയ്‌വന്നിരിക്കുന്നു..!“
അത്തിമരത്തിൽനിന്നു സർപ്പം താഴേക്കിഴഞ്ഞു.
“ഏതൻ തോട്ടം ഉപേക്ഷിച്ചു പുറത്തു വരൂ. നിങ്ങളെ ഞാൻ മരവുരികളുടെ ഉത്തമ വസ്ത്രം
ധരിപ്പിക്കാം.”
അനന്തരം സർപ്പം ഇഴഞ്ഞ് പുറ്ത്തേക്കു വഴി കാട്ടി.
അതൊരു വല്ലാത്ത പ്രലോഭനമായിരുന്നു.
ഒരു തുടുത്തപഴം വച്ചുനീട്ടിയാണ് സർപ്പം പ്രലോഭിപ്പിച്ചത്. നന്മതിന്മകളുടെ വ് റ്ക്ഷത്തിലെ
വിലക്കപ്പെട്ട കനി.
എന്നിട്ടും ഹവ്വ അതു ഭുജിച്ചു. ആദവും ഭുജിച്ചു. നാളിതുവരെ ആഹരിച്ച ഫലങ്ങൾക്കൊന്നുമില്ലത്ത
രുചിയും അനുഭൂതിയും.
ആദ്യത്തെ സ്വർഗീയാനുഭൂതി.
ശേഷം, ആദവും ഹൌവ്വയും നിർവ് റിതിയിൽ തളർന്നുകിടന്നു. കണ്ണടച്ചു മയങ്ങി...
ഏതൻ തോട്ടം ചന്ദ്രപ്രഭയിൽ കുലിച്ചിരുന്നു...
ആദ്യം കന്നു തുറന്നതു ആദം. അവൻ ഹൌവ്വയെ നോക്കിയാറെ....
അവളെ തട്ടിയുണർത്തി അവൻ മൊഴിഞ്ഞു:
“പ്രിയേ, നീ നഗ്നനാണ്.”
“പ്രിയനേ, നീയും നഗ്നനാണ്!“
നഗ്നതയുടെ വെളിച്ചം അവരുടെ കണ്ണിൽ കത്തി നിന്നു.
“എനിക്കു നാണമാവുന്നു.”
“എനിക്കും നാണമാവുന്നു..”
അത്തിമരത്തിലെ പച്ചയിലകൾ തുന്നിച്ചേർത്തു ആദം നഗ്നത മറച്ചു. ഹൌവ്വയും
അപ്രകാരം ചെയ്തു.
“നമ്മൾ വസ്ത്രം ധരിച്ചിരിക്കുന്നു..!“
“നമ്മൾക്ക് സംസ്ക്കാരം കയ്‌വന്നിരിക്കുന്നു..!“
അത്തിമരത്തിൽനിന്നു സർപ്പം താഴേക്കിഴഞ്ഞു.
“ഏതൻ തോട്ടം ഉപേക്ഷിച്ചു പുറത്തു വരൂ. നിങ്ങളെ ഞാൻ മരവുരികളുടെ ഉത്തമ വസ്ത്രം
ധരിപ്പിക്കാം.”
അനന്തരം സർപ്പം ഇഴഞ്ഞ് പുറ്ത്തേക്കു വഴി കാട്ടി.
2010, ജൂലൈ 27, ചൊവ്വാഴ്ച
2010, ജൂലൈ 19, തിങ്കളാഴ്‌ച
2010, മേയ് 24, തിങ്കളാഴ്‌ച
2010, മേയ് 3, തിങ്കളാഴ്‌ച
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റുകള്‍ (Atom)